Your search found 24 occurrences

Click here for a KWIC Report

qui Christus est, sublatus in cęlum, cum se de terris transferri postulasset. Quem enim sumendo assidue, cernebat per speculum et in ęnigmate, ipsum iam facie ad faciem uidere concupiuit. Bauon *corr. ex Banon quoque, Gandauensis coenobii clericus (multa licet uitę sanctitate pręditus fuisset) cum ęgrotaret, noluit sine tam salutari uiatico decedere statimque uocari, qui illud sibi

uocari, qui illud sibi afferret, presbyterum iussit. Is uero, qui missus fuerat, uię ignarus, ab angelo ad presbyterum usque perductus est, ut iam angelos ei quamprimum suffragari scias, qui Domino communicari expetierit. Cui Bauon ipse communicatus, nunquam postea ab eo discessit, et nunquam discedet, receptus in paradisum. Ambrosius item, Mediolanensis Ecclesię antistes, doctrina simul et sanctitate insignis, cum e uita

Fallacis famuli. Scelerati pręmia facti
Siba ferens, lętus sanctam remeauit ad urbem. Dauid patitur maledicta Semei
11.45   Rex inde abscedens Baurinum uenit in agrum.
A Bauri egressus Saulina stirpe superbus
Geriades Semeus, de montis rupe propinqua
Contra Dauidem lapides torquere furendo
Coepit et hunc ipsum contenta carpere uoce:
11.50  "I nunc, crudelis regnator, perfide serue,

super caput, Isaiae 7. pro conspergere caput pulvere. Ascendere saepe accipitur pro invadere aliquem. ut, Spiritus zelotypiae ascendit super aliquem, Num. 5. Ascendere faciam super te voraginem, Ezech. 26. pro, curabo ut te invadat exercitus. Ascendent in te ranae, Exod, 8. Ascendit Bausa rex Israel adversus Iehudam. 1. Reg. 14. Sic Xenophon vocat Cyri ἀνάβασιν ascensionem. Ascendere super alios pro, eos quapiam re vincere, excellere: ut Proverb. 31. Multae filiae paraverunt divitias, tu autem ascendisti super eas omnes: id

bin ich empfangen / und in der suend hat mich mein muter empfangen. Sihe so wahr ists / dass ich fuer dir ein suender bin / dass auch suend mein natur / mein anhebends wesen / und mein empfengnuss ist / schweige dann die wort / werck und gedanken / und nachfolgendt leben. Ein boeser baum bin ich / und von natur ein kindt des zorns und der suende: und darum so lang als dieselb natur und wesen in und an uns / rc. bleibet / also lang sind wir suender / und muessen sagen / Berlass uns unsere schuld / rc. Biss dass der leichnam sterbe und undergehe. Dann Adam der muss

an / als ein neben kundtschafft / welcher doch fuer sich selbs nichts glaubt wirdt / sonder muess derselben glaub und Autoritet allein in die Schrift / und sonst nirgend anders / fundiert sind. Dann die Schrift allein / als das wort Gottes / ist der rechte und einige grund / auff welchen man bauen muess und soll. Du redest gar schoen und scheinlich von der sach / ich wolt das ich dir jetzt nach noturfft darauff antworten / und dise schrift solchs leiden moecht / Doch solt du wissen / das ein grosser underscheid ist / also fuer die armen

f1.10  Ingruat, invitis promere quos Charisin,
f1.11  Calliope invita pergunt, incommoda saecli,
f1.12  Suffeni, proles impia, vel Bavii,
f1.13  Vates stultiloquis complentes omnia magis;
f1.14  Nil canere adsueti ni Venerem et Puerum
f1.15  Et pulchros dominae flammam jaculantis ocellos;

5.1133.7  Tum solum evigilat, nubes quum turgida pulsat,
5.1133.8   Et furit et fatuos Musa ciet strepitus. 1134. [1128.] In carmina Bavii nive frigidiora. In carmina Bavii
5.1134.1  Quis novus obrepsit mihi torpor? Cur mea Musa
5.1134.2   Languet iners, dulces nec meminit numeros?

pulsat,
5.1133.8   Et furit et fatuos Musa ciet strepitus. 1134. [1128.] In carmina Bavii nive frigidiora. In carmina Bavii
5.1134.1  Quis novus obrepsit mihi torpor? Cur mea Musa
5.1134.2   Languet iners, dulces nec meminit numeros?
5.1134.3  Quis terrae affigit mentem stupor? Heu, tua

novus obrepsit mihi torpor? Cur mea Musa
5.1134.2   Languet iners, dulces nec meminit numeros?
5.1134.3  Quis terrae affigit mentem stupor? Heu, tua legi
5.1134.4   Scripta, Bavi, Alpina frigidiora nive.
5.1134.5  Hinc mihi ceu diro vinctum cor nempe veneno est,
5.1134.6   Hinc algu hoc subito perditus obrigui.

cientur; nulla ciere
5.1399.4   Vina queunt prorsus, quo caret, ingenium. 1400. [1392.] In malum scriptorem.
5.1400.1  Scripta Bavi doctus nemo probat unus; id ergo
5.1400.2   Ulturus doctos despuit ille viros,
5.1400.3  Et quidquid scriptum est cuivis, quamvis bene, pulchre,
5.1400.4   Suaviter, argute, nil

5.1406.2   Illa quod audivi non placuisse tibi. 1407. [1399.] De malo oratore, eodemque malo poeta.
5.1407.1  Cuncta scit iste, Bavi, rhetor tuus atque poeta
5.1407.2   Exceptis modo, quae sunt rhetoris atque poetae. 1408. [1400.] In criticum imperitum.

246. Nil esse, quod sibi placeat sine Lyda.
8.246.1  Esse putas quidquam mihi tecum, Lyda, molestum.
8.246.2   Tamne ego sum, tamne es tu tibi nota parum?
8.246.3  Crede hoc, vel Bavii mihi tecum lecta placerent
8.246.4   Carmina, vel magni carmina Virgilii
8.246.5  Te sine (pace tua dicam hoc, divine poeta)
8.246.6   Salsa parum fierent, prorsus et

8.304.1  Quod scripsi de te carmen, Salicete, pusillum,
8.304.2   Donavi Mariae, misit at illa tibi.
8.304.3  Id placuit, nec pol miror. Si mitteret illa,
8.304.4   Vel Bavii carmen posse placere puto. 305. Quando sibi scribendi onus leviter, quando graviter feratur.
8.305.1  Num grave sit, jubeor cum scribere, Cinna, requiris.

Non secus atque lupi silvestres esurientes
Ad mensam subito Turcae sedere paratam,
Unguibus et praedam coeperunt arripere illam.
Tum frustum Smail-aga velut prior arripit unum, 595
Post illum Bauk, et reliqui dein more luporum.
Iamque placentam albam, plenum quoque cuique triental
Ardescentis aquae curarunt; atque placenta
Carneque se recreant Stygioque furore rigantur.
Cum Smail-aga

Saferi lumine laesi, 625
Ut Smail-aga furens illos clamore moveret:
„O iuvenes, ehodum, confestim desidiosos
Christiadas fragilis tiliae suspendite ramo!“
Interea Smail-aga sedet sub papilione
Et Bauk, astutus dux, cum illo, Mustapa, scriba 630
Fidus, et innumeri praestantes nomine Turcae.
Hic illic sub papilione venusta tapeta,
Et super illa leves culcitrae, extensa videntur,
Quae corpus

Sanguine repressa est aliquantum et sanguis amarus 735
Dulcuit instanter fidium modulamine divo;
Quae sitis ante cruoris erat, tum est facta poësis:
En qualis dulcedo ex divo carmine prodit!
Deinde duci Bauk haec Smail-aga est verba locutus:
„Dux Bauk, a nobis heros tu clarus haberis, 740
Sed si Montani mures nos aggrediantur,
Dic mihi, quot mures Montanos solus et unus
Tu Bauk, insignis noster dux, vulnere

Dulcuit instanter fidium modulamine divo;
Quae sitis ante cruoris erat, tum est facta poësis:
En qualis dulcedo ex divo carmine prodit!
Deinde duci Bauk haec Smail-aga est verba locutus:
„Dux Bauk, a nobis heros tu clarus haberis, 740
Sed si Montani mures nos aggrediantur,
Dic mihi, quot mures Montanos solus et unus
Tu Bauk, insignis noster dux, vulnere perdas?“
„Sex saltem, ductor noster!“ „Foedata

carmine prodit!
Deinde duci Bauk haec Smail-aga est verba locutus:
„Dux Bauk, a nobis heros tu clarus haberis, 740
Sed si Montani mures nos aggrediantur,
Dic mihi, quot mures Montanos solus et unus
Tu Bauk, insignis noster dux, vulnere perdas?“
„Sex saltem, ductor noster!“ „Foedata canis, tu
„Dux Bauk, insignem te ferris ante tenebam. 745
Et si viginti Montani nos peterent nunc,
Nostra fides Mahometica me sic

Sed si Montani mures nos aggrediantur,
Dic mihi, quot mures Montanos solus et unus
Tu Bauk, insignis noster dux, vulnere perdas?“
„Sex saltem, ductor noster!“ „Foedata canis, tu
„Dux Bauk, insignem te ferris ante tenebam. 745
Et si viginti Montani nos peterent nunc,
Nostra fides Mahometica me sic adiuvet, unus
Ex humeris illis caput omnibus eriperem ense…
Sed quasi curarum mea mens fluitaverat

Quod nos deterret nox, ne nos exhilaremus
Thus vulgo dantes. Tu cantor es, hercule, notus,
Ast ego sum valde cupidus cantusque fidisque:
Eia cane, ut fervens de corde cupido recedat.“
Tum stetit evellitque Bauk de cardine chordas, 755
Deinde decussatis pedibus mitisque resedit
Sede priore fideque canora ad molle cubile
Admota plectrum per caudam duxit equinam
Huc illuc; posthac cum clavus terque quaterque

crescunt,
Ex fidibus donec deductum est carmen amoenis
Ac hodie caecus cantor per Kosovo cantat: 790
„Rizvan-aga potens certe semissis erat vir.“
Dum fatale melos vafri resonabat ab ore
Cantoris Bauk ut tonitrus, qui fixit in Aga
Et non in cantore oculos, hic eius in ore
Angores, luctus, iras rabiemque furentem 795
Et centum Furias alias agnoscere quibat,
Quae motae zephyro risus in corde

flamma rubescens; 810
Atque furore tument nares illius acerbo;
Sub nivea spuma inferna videtur in ore
Significatio, quae clare quasi dicat: iniqui
Christiadae pereant, et carmina sola cavenda!
Cum Bauk effudit postremum pectore verbum, 815
Ut fulgur celebrum subiere haec eius inane:
Dedecori testis non est tantummodo vulgus,
Non est os, non sunt oculi tantummodo vulgo;
Percute vulgus, eho! cum vulgo percute

nunc
Praeripit atque sua veste horum lumina velat.
Hic auras fidus Smail-agae scriba reliquit, 875
Hic cecidit Mujo, Chasan quoque, Jašar et Omer
Et triginta alii Turcae. A morte reduxit
Tunc Bauk et reliquos fugientes nox latebrosa.
Ille quis est, qui iuxta Agam iacet exanimisque
Bile tumens frendet crudelis in exanimatum? 880
Novica adest notus: Chaso prostraverat illum,
Cum heros incurrit per Turcas morte

Bibliographia locorum inventorum

Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis1].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis2].

Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].

Mažuranić, Ivan [1957], Mors Smail-Agae Čengić (, Split), Verborum 6318, versus 916, Ed. Baković, Ivan [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [mazuranicbakovicmors].